Door Anne Veenstra
Een paar weken voor de reis naar Israël sloeg voor mij in de wedstrijd Gorredijk – Lemmer in de Derde Klasse A het noodlot toe. Tegelijkertijd bij het onderscheppen van een voorzet op kniehoogte door mij haalde een Lemster voorhoedespeler ook uit. Omdat ik hem een slag voor was raakte hij niet de bal maar mijn middenhandsbeen, dat daardoor brak. Ik heb de wedstrijd uitgespeeld en ben pas na de training van donderdag naar dokter Schenk gegaan, die me door verwees naar het ziekenhuis in Heerenveen. Daar werden de arm en middelvinger in het gips gezet en ik mocht me kort voor onze reis weer melden voor controle. Helaas vertrouwde de geneesheer het toen niet om het gips te verwijderen en zodoende ging ik als opvallend geblesseerde speler mee naar Israël. Dat leverde wel bekijks op en ook voorname handtekeningen: die van dokter Schenk midden in Jeruzalem en op het meer van Tiberias plaatste de keeper van het Nationale Israëlische elftal, Yakov hem in het Ivriet op het gips.

Van de eerste wedstrijd heeft onze “razende reporter” Jappie Bijlsma een verslag geschreven en het leek me leuk om dit bijna 52 jaar na data te delen met de huidige generatie. Dirk Boorsma verving mij in het doel op meer dan voortreffelijke wijze en in het veld waren we versterkt met de Bakkeveen –vedetten Riemer van der Velde (ja, die Riemer) en Hearke Kasje en van Oerterp deed Johannes Elzinga mee, terwijl Oerterp-trainer Johannes Meis als coach meeging. Jappie bericht als volgt naar het thuisfront: “De eerste wedstrijd is achter de rug en het is een groot succes geworden. We kwamen in de volgende opstelling uit:
D.Boorsma
J.Jansma G.de Vries
S.Bakker B.Eppinga Joh.Elzinga
A.Vleeshouwer R.v.d.Velde D.v.d.Zee J.de.Jong H.Kasje

De beide elftallen kwamen gezamenlijk het veld op en natuurlijk waren onze trainer en ik er ook bij. Hierna werden we allemaal door onze burgemeester aan de consul van Nederland , jonkheer Bee-laerts van Blokland voorgesteld, waarna de volksliederen klonken. Er werden vele foto’s gemaakt en de toss tussen Gerrit en hun aanvoerder stond de volgende dag zelfs in de krant.

De eerste 10 minuten was het een wisselende strijd , met de thuisclub wel iets beter. Onze spelers moesten eerst nog een beetje aan elkaar wennen, maar in de loop van de wedstrijd werd dit beter. Na 11 minuten spelen nam Ra’anana de leiding, toen onze achterspelers verzuimden in te grijpen en de bal via het been van Bennie buiten bereik van onze doelman in het net verdween. Hierna was het initiatief een tijdlang aan onze kant, zo stichtte een door Kasje genomen goed genomen vrije trap veel verwarring, werd een hard schot van Abe tot corner verwerkt en kopte Bennie uit een corner hard in, welke bal door een achterspeler werd gestopt. Ra’anana zat ook niet stil en uit een corner werd de bal via de lat over gekopt, terwijl onze doelman even later prachtig redding bracht. Onze jongens wisten het spel weer te verplaatsen, maar voor doel had men geen geluk. Eerst werd er een hard schot tegen de keeper geschoten, direct daarna stopte hij een prachtig schot van Dirk, maar de mooiste kans kreeg Dirk, toen hij er alleen tussendoor ging, maar de bal precies naast het doel rolde. Vlak voor de rust moest Dirk Boorsma in ons doel nog eens goed voor de dag komen, om een grotere achterstand te voorkomen.

Na de rust moest de doelman van de thuisclub al spoedig in actie komen toen Dirk een hard schot loste. Het succes kwam echter aan de andere kant, toen Gerrit niet voldoende wegwerkte en de bal via de paal in het net rolde. Dit werd onze jongens toch te bar en uit een door R.v.d.Velde prachtig genomen hoekschop kopte Dirk het eerste tegendoelpunt in (2-1). Het was echter vreugde van korte duur, want direct hierna gaf de overigens goed leidende scheidsrechter een vrij trap tegen Bennie, een beslissing waarmee het publiek het niet eens was. Via een gat in het muurtje verdween de bal hard in ons doel, 3-1. Dit inspireerde ons elftal en het doel van de thuisclub kwam nu onder zware druk te staan. Het duurde dan ook niet lang of Abe zorgde met een prachtige kopbal voor 3-2. Bij een kogel van Dirk raakte de doelman geblesseerd en moest zich korte tijd later laten vervangen. Dit was beslist een verzwakking, want even later passeerde Abe enkele spelers, het schot dat hierna volgde had de doelman niet klemvast en Johan was er als de kippen bij om de gelijkmaker in het doel te koppen. Het publiek juichte onze spelers luide toe en toen Kasje er met een prachtig schot 3-4 van maakte, leek de strijd beslist. De thuisclub gaf zich echter nog niet gewonnen en toen onze gehele achterhoede voor buitenspel bleef staan, kreeg de rechtsbuiten nog een prachtige kans. Dirk kwam echter bliksemsnel uit zijn doel en met een snelle reactie wist hij erger te voorkomen. Toen de scheidsrechter voor de laatste maal floot, verlieten elf dol gelukkige jongens het veld en hadden getoond, dat een goed moreel en uitstekende conditie belangrijke factoren zijn, om een wedstrijd tot een goed inde te brengen.

‘Herr Drücker’, W.Veenstra, G.de Vries, Jac. Bijlsma.

Mijn plakboek en herdenkingsboek heb ik in 2011 afgestaan aan het museum aan de Hoofdstraat , maar Ben, Johan en Gerrit hadden ook nog voldoende materiaal om dit verhaal op te fleuren.

Vlak voor de wedstrijd. Staande v.l.n.r. J.Jansma, B.Eppinga, J.Meis, D.v.d.Zee, A.Veenstra, D.Boor- sma , R.Jager, G.de Vries en S.Bakker Zittend v.l.n.r. H.Kasje, J.Elzinga, R.v.d.Velde, J.deJong en A.Vleeshouwer.