Gorredijk | “Dit was het einde van ons gedicht, gelukkig worden op ons geen geweren gericht”, hiermee besloten Kyra en Rosalie hun gedicht over de Tweede Wereldoorlog. Leerlingen uit de groepen 7 en 8 van De Librije en De Trimbeets legden vandaag, maandag 14 april, bloemen en gedichten bij ‘hun’ monument in de gevel van het voormalige postkantoor bij de Gerke Numanbrug in Gorredijk.

Treffend hoe bijna zeventig jaar na het einde van deze oorlog kinderen zich bewust blijven van de verschrikkingen die een oorlog met zich meebrengt. Even stilstaan bij de mensen die sneuvelden in deze oorlog: “Al is het maar heel even, het krijgt vast een plekje in je geheugen”, houdt meester Joop van der Velde de kinderen voor.

Al een generatie lang leggen Gordykster schoolkinderen bloemen bij het oorlogsmonument, dit jaar is het de vijfentwintigste keer. “Om ons er aan te herinneren dat vrede en vrijheid niet vanzelfsprekend zijn en dat velen daarvoor hebben gevochten en hun leven op het spel hebben gezet.”

Op deze koude maandag, de bevrijdingsdag van Gorredijk, werden op meer plekken bloemen gelegd en gedichten voorgelezen. In Museum Opsterlân legden kinderen van De Tsjerne bloemen bij de koperen plaquette voor verzetsstrijder Jan Eisenga. “Iedereen wil graag vrijheid en iedereen wil graag kunnen zeggen wat hij wil”, meester Pieter van der Werf vertelt de kinderen hoe Jan Eisenga streed tegen onrecht en hoe hij openlijk protesteerde tegen de maatregelen van de bezetter. “Dit werd hem fataal. Hij werd gefusilleerd en niemand weet waar hij begraven is.” Zijn jonge toehoorders voelen het onrecht, zeker als meester de voorbeelden van vandaag de dag noemt: hoe de Nederlandse pater in Syrië werd vermoord en hoe de 14-jarige Malala in Pakistan werd doodgeschoten.

Leerlingen van De Flambou en De Vlieger gingen vanmiddag naar de begraafplaats aan de Hegedyk. Ook hier werden bloemen gelegd en gedichten voorgelezen bij het monument voor de gevallen verzetsstrijders.