Dodenherdenking Gorredijk met 120 belangstellenden nog steeds actueel

mei 5, 2014 in nieuws door Redactie

Basisschoolleerlingen leggen bloemen bij de graven van de zes vliegeniers. (c) Jan Sybrandy

Basisschoolleerlingen leggen bloemen bij de graven van de zes vliegeniers. (c) Jan Sybrandy

Gorredijk | “We hebben dit monument al 25 jaar geadopteerd en nog steeds is het ongedeerd”, treffender kan het belang van de dodenherdenking in Gorredijk niet geschetst worden. Zes kinderen van de Gordykster basisscholen lazen gedichten voor tijdens de korte maar ingetogen dodenherdenking op de begraafplaats aan de Hegedyk.

Namens pcbs De Librije vertolkte Senne de Wolf het gedicht over het door de school geadopteerde monument voor de gevallenen in de Tweede Wereldoorlog. Zo’n 120 belangstellenden, waaronder veel jongeren, luisterden in de aula van de begraafplaats verder naar gedichten van Mirte Bakker van De Tsjerne, Annie de Haan van De Flambou, Ewan Dijkstra van De Trimbeets, Ingrid van der Meer van de Vlieger en Kirsten Hellinga van De Trimbeets. “Dit is in teken dat de bern op skoalle prate oer de oarloch en dat moat ek”, aldus Arend Pietersma van de Commissie Gedenkdagen Gorredijk.

Dit jaar verviel de traditionele stille tocht van de Ontmoetingskerk naar de dodenakker vanwege de rioleringswerkzaamheden op de Hegedyk. De herdenking had echter niet hierdoor niet minder impact. Begeleidt door de prachtige klanken van het ‘Abide with me’, gespeeld door korps De Vlecke, vertrok de stoet aanwezigen om een rondgang te maken over het kerkhof. Bij de graven van de gevallen verzetshelden en de zes Engelse vliegeniers werden bloemen gelegd waarna Johan Draaistra ‘The last post’ blies.

G. Jonkers en zuster Oord leggen een bloemenkrans bij het monument. (c) Jan Sybrandy

G. Jonkers en zuster Oord leggen een bloemenkrans bij het monument. (c) Jan Sybrandy

Vlak voor acht uur werd bij het monument naast de aula een krans gelegd door de heer G. Jonkers, de laatst levende verzetsstrijder van Gorredijk, en zuster Oord, oud-wijkverpleegster van Gorredijk. Na de twee minuten stilte werd het Wilhelmus gespeeld en klonken voor het eerst in jaren weer de klokken vanuit het monumentale baarhuisje.